Czołg Ciężki Maus
Pojazd był projektowany od czerwca 1942 do lipca 1944 roku. Stworzono tylko 2 prototypy i zaledwie jeden z nich dysponował uzbrojoną wieżą.
Czołg Ciężki E-100
W czerwcu 1943 roku Adlerwerke otrzymało polecenie opracowania czołgu E 100, jednakże w 1944 rozwój czołgów ciężkich został wstrzymany. Do końca wojny ukończono tylko nadwozie, przechwycone później przez British Army.
Czołg Średni E-50 Ausf. M
Niemiecka armia domagała się, aby czołgi serii E miały układ przeniesienia napędu zamontowany w tylnej części kadłuba. Jednakże maszyny E 50 oraz E 75 wykorzystywały przedział silnikowy zapożyczony z pojazdu Tiger II, co przyśpieszało prace inżynierów, ale uniemożliwiało umieszczenie przeniesienia napędu w tylnej części. Dopiero czołg E 50 Ausf. M oparty na przerobionym projekcie pojazdu E 50 doczekał się przekładni umieszczonej w tylnej części kadłuba.
Czołg Średni Leopard 1
Podstawowy czołg Republiki Federalnej Niemiec. Prace nad nim rozpoczęto w 1956 roku. Pierwsze prototypy powstały dziewięć lat później w zakładach Krauss-Maffei. Leopard 1 służył w oddziałach pancernych ponad dziesięciu krajów.
Niszczyciel Czołgów Grille 15
Latem 1942 roku Waffenamt (Agencja Zbrojeniowa Armii Niemieckiej) zawarła z firmami Krupp i Rheinmetall umowę na opracowanie niszczyciela czołgów na podwoziu czołgu Panther. Planowano w nim zamontować 128-milimetrowe działo K 43 lub 150-milimetrową haubicę sFH 43. Projekty oznaczone jako Grille 12 i Grille 15 odznaczały się tylnym umieszczeniem przedziału bojowego i różniły się tylko typem systemu artylerii. Później Grille 15 otrzymał działo 150 mm o długości 63 kalibrów, które mogło przebić 200 mm pancerza z odległości 4000 metrów. Jednakże prace projektowe przebiegały powoli i Grille 15 pozostał tylko na papierze.
Niszczyciel Czołgów Jagdpanzer E 100
E 100 powstawał jako kadłub do działa samobieżnego, działa przeciwlotniczego oraz niszczyciela czołgów. Jego produkcja nie została nigdy rozpoczęta.
